Ο κύριος Οικονομάκος βλέπει ότι πνίγεται από τα έργα και τις ημέρες του, που αποκάλυψαν σε όλους τους τόνους, πόσο λίγος ήταν για Δήμαρχος και προσπαθεί να σωθεί. Δεν θα σωθεί όμως, γιατί, την αλήθεια όσο και αν την κακοποιεί, παραμένει αλήθεια και θα λάμψει.
Στην κοπή της Πίτας της Ομοσπονδίας Συλλόγων,
δεν ήρθε σαν Δήμαρχος να τιμήσει μια εκδήλωση. Ήρθε για να φανερώσει τελικά και δημόσια τον πανικό του, γιατί γνωρίζει πολύ καλά, πως ήδη έχει δει την πόρτα της εξόδου από τη θέση που χαριστικά και καταχρηστικά κατέχει. Και η θέση αυτή, δεν θα μπορεί σε λίγο καιρό, από μικρό να τον κάνει μεγάλο και να κουκουλώνει τις πράξεις του.
Ο κύριος Δήμαρχος στον πολιτικό του αυτόν κατήφορο, δεν χρειαζόταν σε μια γιορτή, να επιτεθεί εξ αιτίας μου σε έναν άνθρωπο που έχει δεκαετίες προσφοράς και αγώνων για τον τόπο μας. Στον κύριο Χρήστο Παναγόπουλο οφείλουμε όλοι σεβασμό. Ήμουν παρών και θα μπορούσε ευθέως να κατευθύνει τα βέλη του προς το πρόσωπό μου.
Ούτε και αυτό όμως δεν είχε την ψυχική δύναμη να το κάνει, γιατί μας έχει αποδείξει, πως πάντα κινείται ύπουλα και κατευθυνόμενα. Τον διάλογο τον φοβάται και τις απαντήσεις τις τρέμει. Το καλό του τόπου δε, είναι το τελευταίο που τον ενδιαφέρει. Γιατί αν τον ενδιέφερε, δεν θα είχε κάνει το Δήμο μας μια απέραντη χωματερή και αυτή του Συκαμίνου που ανέφερε και χρησιμοποιούσε και ο ίδιος, θα την είχε ήδη αποκαταστήσει, όπως ψέματα είχε δηλώσει στο Υπουργείο πριν δύο χρόνια και δεν θα την ήθελε σήμερα μόνο και μόνο για να ξεδιπλώσει τα υποχθόνια σχέδιά του εναντίον μου.
Μήπως λοιπόν θα πρέπει να ευχαριστήσω τον κύριο Οικονομάκο που με φοβάται τόσο πολύ σαν πολιτικό του αντίπαλο; Όχι βέβαια, γιατί ο κύριος Οικονομάκος σήμερα, αυτό που πρέπει και φοβάται περισσότερο, είναι τα “έργα” του. Θέλω όμως να τον πληροφορήσω, πως ό,τι και αν μηχανεύεται για το πρόσωπό μου, ό,τι και αν υπόγεια του σχεδιάζουν οι έμμισθοι σύμβουλοί του, δεν πρόκειται ούτε να με τρομάξουν, ούτε να τον σώσουν.
Σχόλια